37مىسازد، از اينرو تصميمگيرى فعاليتى پر اهميت است».
تعريف تصميمگيرى: تصميمگيرى فراگرد گزينش شيوه عمل خاصى براى حل يك مسئله يا مشكل ويژه است. (استونر، 1982)
مراحل تصميم گيرى: مراحل تصميم گيرى عبارتند از:
مرحله اول: تعريف و تشخيص مشكل يا مسئله - يا اقدام جديد - كه در راه تحقق اهداف مانع ايجاد كرده باشد. در اين مرحله بايد كوشش شود مشكل - نسبت به اهداف سازمان - به درستى شناسايى و علت يا علل ايجاد آن بررسى شود.(ممكن است مسأله مورد تصميم گيرى يك اقدام جديد فوقالعاده باشد كه باز هم بايد دقيقاً جوانب آن بررسى شود). اين مرحله يكى از مراحل مهم تصميم گيرى بوده و زير بناى همه تصميمها مىباشد.
مرحله دوم: يافتن راه حلهاى ممكن براى رفع مشكل مىباشد. در اين مرحله قبل از هر چيز بايد دانست كه هر مشكلى راه حل - يا راه حلهايى - دارد كه بايد آن را پيدا كرد.
از طرفى هر قدر راه حلهاى بيشترى جمع آورى و مورد بررسى قرار گيرند دقيقتر مىتوان از بين آنها بهترين راه حل مناسب را انتخاب نمود.
على(ع) مىفرمايد:
«مَنِ استَقْبَلَ وُجوهَ الآراءِ عَرفَ مَواقِعَ الخَطاءِ
كسى كه از آراى گوناگون استقبال مىكند، لغزشها را خواهد شناخت». 1مرحله سوم: انتخاب معيار براى سنجش و ارزيابى راهحلهاست: مقرون به صرفه بودن، ميزان عملى بودن راه حل، زمان بر بودن و غيره مىتوانند معيار سنجش انتخاب شوند. در گروههاى زيارتى امنيت، رفاه، رضايتمندى زائرين و تأثيرگذارى معنوى بر آنها ممكن است به عنوان معيار مقايسه راهحلها در نظر گرفته شوند.