1) 25-1)- ذَلِكَ فَقَالَ لَهُ الْعَمْرِيُّ وَ ابْنُهُ ثِقَتَانِ فَمَا أَدَّيَا إِلَيْكَ عَنِّي فَعَنِّي يُؤَدِّيَانِ وَ مَا قَالا لَكَ فَعَنِّي يَقُولَانِ فَاسْمَعْ لَهُمَا وَ أَطِعْهُمَا فَإِنَّهُمَا الثِّقَتَانِ الْمَأْمُونَانِ فَهَذَا قَوْلُ إِمَامَيْن...» . «عبدالله بن جعفر حميرى» مى‌گويد: ابوعلى احمد بن اسحاق به من خبر داد كه از حضرت هادى(ع) سؤال كردم با چه كسى تعامل داشته باشم يا از چه كسى احكام دينم را به‌دست آورم و سخن چه كسى را بپذيرم؟ حضرت فرمود: «عَمرى مورد اطمينان من است. پس آنچه از جانب من به تو رساند، حقيقتاً از من است و آنچه از طرف من گويد، من مى‌گويم. پس از او بشنو و اطاعت كن؛ زيرا او مورد اطمينان و امين است». همچنين خبر داد به من ابوعلى كه او از امام حسن عسكرى(ع) همين سؤال را كرده و او فرموده است كه عَمرى و پسرش مورد اعتمادند. هرچه از جانب من به تو رسانند، حقيقتاً از جانب من رسانده‌اند و هرچه به تو گويند، از من گفته‌اند. از آنها بشنو و اطاعت كن كه هر دو مورد اعتماد و امين هستند. اين سخن دو امام است... .

1) . عون المعبود و حاشية ابن القيم، ج11، ص245: «توربشتى» مى‌گويد: «راه در اين حديث و آنچه در ادامه آن است در اين معنا، اين است كه حمل شود بر عادلان از آنها؛ زيرا تنها آنها در حقيقت سزاوار نام جانشين و خليفه‌اند و لازم نيست پشت سر هم باشند».