13
مقدمه
درود وسپاس بى‌كران خداوندى را كه توفيق حضور در كنار اهل بيت مطهرش به خصوص يادگاران حماسه كربلا وحاملان رسالت حسين شهيد (ع)، حضرت زينب وحضرت رقيه(س) را به ما ارزانى داشت و ما را به مجاورت دو ساله در سايه حرم پاك اين بزرگواران مفتخر گردانيد. درباره انگيزه اين تاليف بايد گفت كه كيى از ضرورت‌هاى حضور در كى كشور، آشنايى مختصر با زبان مردم آن كشور است. هموطنانى كه در ايران با زبان عربى فصيح آشنا شده‌اند وقتى كه به كشورهاى عرب زبان مثل سوريه و لبنان مى‌آيند؛ در اولين قدم، هنگام گفتگو با رويدادى غير منتظره مواجه مى‌شوند كه آنها را غافلگير مى‌سازد؛ زيرا با عبارت‌هايى مانند «: شو بدِّك، عَشمال، أدّيش، وينك، إستناّ، شوَيه، إيمَتي، إجا، مين و... » مواجه مى‌شوند كه هرگز در زبان فصيح نه خوانده و نه شنيده‌اند و ممكن است خود را به خاطر فراگيرى زبان فصيح سرزنش كنند و نتيجه بگيرند كه يادگيرى زبان فصيح به خاطر عدم كارايى آن، امرى بيهوده بوده است.
ما براى نفى اين اعتقاد، در اين كتاب قصد داريم، ضمن آموزش زبان عاميانه، نقش و اهميت زبان فصيح را در فراگيرى زبان عاميانه نشان دهيم و ثابت كنيم افرادى كه با زبان فصيح آشنايى دارند راحت‌تر و سريع‌تر از ديگران مى‌توانند زبان عامى را فرا بگيرند.
احساس اين نياز ضرورى و نبودن كتابى كه در ايران بتواند به آموزش زبان عربى عاميانه