22فرمانروايان، وزيران، اميران و شاعران سده دوم تا هشتم هجرى است و اطلاعات بسيار مفيدى درباره حج به ما مى‌دهد. گفتنى است كه اين اثر، به نام شاهرخ ميرزا گردآورى شده و به خواجه غياث‌الدين، وزير شاهرخ، تقديم شده است. كتاب «رياض‌الانشاء»، تأليف خواجه محمود گاوان، معروف به صدرجهان نيز، از همين دسته از منابع است كه در اين رساله از آن استفاده شده است.
و) كتب جغرافيايى: راه حج در ادبيات جغرافيايى جهان اسلام بسيار اهميت دارد و كتاب‌هاى ويژه‌اى از قرن سوم به بعد در اين‌باره نوشته شده است. علاوه بر اين، در تمام كتب جغرافيايى نيز به راه‌هاى حج توجه شده است و به شرح مسير و منازل راه مكه پرداخته‌اند.
«جغرافياى تاريخى» حافظ ابرو از اين دسته منابع است. هنگامى كه يك كتاب جغرافيايى به زبان عربى به دست شاهرخ رسيد، از حافظ ابرو خواست آن را به فارسى برگرداند. حافظ پذيرفت، اما به كمك منابع ديگر و ديده‌هاى خود، آن را كامل كرد. اين كتاب در دو جلد نوشته شده است. جلد نخست، مقدمه‌اى درباره جغرافيا و مقدمه‌اى هم درباره شكل زمين، اقليم، درياها، درياچه‌ها، رودها و كوه‌ها دارد. سپس سرزمين‌ها و شهرهاى آباد شمال آفريقا تا كرمان در ايران را معرفى كرده كه بخشى از متصرفات عظيم تيمور است. جلد ديگر درباره خراسان بزرگ است و به معرفى شهرهايى مانند نيشابور، مرو، بلخ، بيهق، طوس و هرات مى‌پردازد. «نزهةالقلوب» نيز از منابع جغرافيايى است كه حمدالله مستوفى آن را در سال 740ه.ق تأليف كرده است. باوجود اينكه كتاب در جغرافياى ايران تأليف شده، اما در ابتداى آن به بيان جغرافياى مكه و مدينه پرداخته و راه‌ها و منازل حج را ثبت كرده است. مستوفى همچنين مسافت تمام شهرهاى ايران تا مكه را بر مقياس فرسنگ ذكر كرده است.
از كتاب‌هاى جغرافيايى عربى نيز در اين پژوهش استفاده شده است كه از آن ميان، مى‌توان كتاب «المناسك و اماكن طرق الحج و معالم الجزيره»، اثر ابواسحاق الحربى در