9
ديباچه
از زمان ورود اسلام به ايران، فريضه حج، به اقتضاى نظام‌هاى حاكميتى، همواره با فراز و فرودهاى خاصى انجام مى‌گرفت.
ايلخانان از همان آغاز مسلمانى خود، اقدامات مهمى براى اعزام كاروان‌هاى زيارتى و بهره‌بردارى سياسى و اجتماعى از اين امر، انجام دادند. اما با انقراضحكومت آنها و ايجاد دوره جديدى از تجزيه سياسى در ايران، شكل برگزارى فريضه حج تغيير كرد و از ميزان توجه حكومت‌هاى اسلامى شرق به اعزام كاروان‌هاى حج كاسته شد.
با تشكيل حكومت تيمورى، بار ديگر به بهره‌بردارى سياسى، اجتماعى و اقتصادى از حج، توجه شد و اجتماع حج، صحنه نبرد و برترى‌جويى فرمانروايان تيمورى با سلاطين مملوك و سپس عثمانى گرديد. اين وضع بر مسائل مرتبط با حج نيز اثرگذار بود.
پژوهش حاضر درباره مسائل مربوط به حج، از زمان سقوط حكومت ايلخانى تا پايان دوره تيمورى است كه سركار خانم «مهناز موسوى‌مقدم تربتى» آن را به عنوان پايان‌نامه كارشناسى ارشد در دانشگاه فردوسى مشهد، با درجه عالى، دفاع كرده و سپس براى چاپ به پژوهشكده حج و زيارت ارائه كرده است كه پس از ارزيابى و