22متصل مى‌سازد. حداكثر طول شبه جزيره 23 درجه يا 2500 كيلومتر و حداكثر عرض آن (ميان درياى سرخ و خليج فارس) هزار كيلومتر است.

جغرافى‌دانان عرب، شبه جزيره را به شش بخش تقسيم كرده‌اند:

1 . تِهامَه

به قسمت غربى كوه‌هاى «سراة»، كه از شمال به جنوب شبه جزيره به موازات درياى سرخ كشيده شده «تِهامه» مى‌گويند كه از دامنۀ آن، تا سواحل درياى سرخ را در بر مى‌گيرد. نام ديگر آن «غَور» است. از آن رو «تِهامَه» ناميده‌اند كه حرارت و گرماى آن زياد و باد آن كم است ¹ و ديگر آن كه سرزمين پست و ساحلى است. جده، مكه و نيمى از مدينه را جزو تِهامه دانسته‌اند. ²

2 . حِجاز

به قسمت شرقىِ كوه‌هاى سراة و حدّ فاصل ميان ارتفاعات نجد و شرق تِهامه، «حجاز» گفته‌اند كه به شمال يمن منتهى مى‌شود. حجاز از «حَجَز» به معناى حاجِز و مانع است ³ و چون ميان تهامه و نجد فاصله و مانع ايجاد كرده است، آن را حجاز خوانده‌اند. ⁴

شهر طائف و نيمى از مدينه در اين بخش واقع است.

3 . نَجْد

نجد، ناحيه‌اى است مرتفع كه پس از حجاز و ميان يمن، صحراى سماوه، عروض و عراق واقع شده و چون از ديگر نواحى مرتفع‌تر است، آن را «نجد» خوانده‌اند.

اين قسمت از شمال به «بادية السَّماوه» و از جنوب به «يمن» محدود است و لذا