35«شكى نيست كه اين از مصاديق شفاعت است ولى شفاعت منحصر در اين نيست و آيه إِنَّ اللّٰهَ لاٰ يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ مٰا دُونَ ذٰلِكَ لِمَنْ يَشٰاءُ ¹ دلالت دارد كه شفاعت منحصر به آنچه در اشكال گفته شد نيست». ²

اشكال هفتم

شفاعت براى كيست؟ آيا براى افراد نادم و پشيمان از گناه است؟ آنها كه نياز به شفاعت ندارند؛ زيرا توبه همان ندامت است و مايه نجات آنهاست و با وجود توبه چه نيازى به شفاعت است؟ و اگر درباره كسانى است كه از گناه پشيمان نيستند بلكه در مقابل آن جسور و بى‌پروا هستند چنين كسانى لايق شفاعت نيستند.

پاسخ

«اولاً توبه شرايطى دارد چه بسا انسان موفق به انجام شرايط آن نشود؛ چون از جمله شرايط، اصلاح گذشته است و ممكن است كسانى نتوانند گذشته را اصلاح كنند. ثانياً: ممكن است كسى به گناهى آلوده باشد و هنوز توفيق توبه و ندامت براى او حاصل نشده باشد اگر احساس كند كه امكان دارد در قيامت شفيعان دست او را بگيرند به شرط اينكه گناهان ديگر را ترك كند و كارهاى خير انجام دهد همين معنا سبب تشويق او به ترك گناه و انجام اعمال خير خواهد شد». ³

اشكال هشتم

آيا شفاعت با عدل الهى سازگار است؟ چگونه ممكن است عده‌اى گناهكار شبيه با هم وجود داشته باشند جمعى در پرتو شفاعت از مجازات الهى رهايى يابند و گروهى گرفتار مجازات شوند آيا اين تبعيض، مخالف با عدالت پروردگار نيست؟