27
ب) اخلاص در اداى شهادتين
رسول خدا (ص) فرمود: «شفاعت من از آن كسى است كه با اخلاص بر وحدانيت خداوند شهادت دهد و دلش، زبانش را تصديق كند و زبانش دلش را». 1
ج) خيانت نكردن
رسول خدا (ص) فرمود: «كسى كه به عرب خيانت كند در شفاعت من داخل نشود و دوستى من به او نرسد» 2 مراد از عرب همان مسلمان است، زيرا در آن روز مسلمانان منحصر در اعراب بودند.
د) دشمنى نكردن نسبت به اهل بيت عليهم السلام
امام صادق (ع) مى‌فرمايد: «مؤمن دوست خود را شفاعت مى‌كند مگر آنكه دشمن اهل بيت] عليهم السلام [ باشد كه اگر او را تمامى پيامبران مرسل و فرشتگان مقرّب شفاعت كنند پذيرفته نخواهد شد». 3
ه) كوچك نشمردن نماز
امام موسى بن جعفر (ع) فرمود: «پدرم به هنگام وفات به من فرمود: اى فرزندم! شفاعت ما به كسى كه نماز را كوچك شمارد نمى‌رسد». 4
و) تكذيب نكردن شفاعت رسول‌خدا (ص)
امام رضا (ع) فرمود: كه امير مؤمنان (ع) فرمود: «كسى كه شفاعت رسول‌خدا (ص) را دروغ بشمارد از آن بهره‌مند نخواهد شد». 5