47 «قونيه» براى مزار «اقبال» در لاهور آورده شد؛ چراكه اقبال، شاعر و فيلسوف مسلمان هندى، ارادتى وصف‌ناشدنى به اين شاعر عارف پارسى‌گوى قرون وسطا داشت. بسيارى از بازديدكنندگان زيارتگاه‌هاى هند و پاكستان هدايايى از گلبرگ‌هاى خشك شده گل سرخ و خاك آن اماكن مقدس را دريافت مى‌كنند. درحقيقت خاك اوليا و سيدها چون گنجى واقعى است كه هريك از سر حدات آن كشورها به داشتن آن بر خود مى‌بالند.
هنگامى كه نادر شاه، حكمران ايران زمين در سال 1736م. به قصد فتح سرزمين «سند» به آن وارد شد، وزير هندى حكمران كلهره، درخواست وى براى يك غرامت عظيم را با تقديم كيسه كوچكى از با ارزش‌ترين چيزى كه سند براى اهدا داشت؛ يعنى خاك سيدها و اولياى الهى، اجابت كرد. 1
«عبدالرحمان جامى» درباره متبرك بودن اشياى منسوب به رسول اكرم (ص) ، چنين مى‌سرايد:
بيدلى كرد در وفاى تو سود
كه چو نعلين، رخ به پاى تو سود
خاك نعلينت ارنه دسترس است
گردى از نعل مركب تو بس است
اى خوش آن سرزمين كه منزل توست
يا بر آنجا گذار محمل توست
هركجا بگذرى چو باد بهار
ندمد جز شميم مشك تتار
ارض بطحا كه زير پاى تو بود
خاك نعلين عرش‌ساى تو بود
ريگش آيد به چشم اهل نظر
خوشتر از خُرد كرده لعل و گوهر
مى‌زند سنگ‌ريزه رودش
طعنه بر بحر و دُر منضودش
خاك يثرب كه با گِلت آميخت
آبروى زمين روضه بريخت