45 خاستگاه اسلام بود و بدن رسول خدا را دربرگرفته است، چنين سرزمينى شايسته آن است كه مورد احترام قرار گيرد و بوى خوش آن به مشام رسد و خانه‌ها و ديوارهايش بوسيده شود.
اى خانه بهترين پيامبران و كسى كه هدايت مردم با اوست و به آيات، اختصاص پيدا كرده است! در من به خاطر تو سوز و گداز و عشق مشتعل وجود دارد و بر من پيمانى است كه اگر باغستان‌هايم را از اين ديوارها و حياطها پر كنى، آن‌قدر بر آنها بوسه مى‌زنم كه موى سفيدم خاك‌آلود شود و مورد بخشايش قرار گيرم.
اگر قصد مراجعت نداشتم و دشمنانم نبودند، همواره تو را زيارت مى‌كردم و چهره بر خاك درگهت مى‌ساييدم». 1
علامه امينى رحمه الله به نقل از «شيخ ابراهيم باجودى شافعى» در حاشيه‌اش بر شرح «ابن‌قاسم غزى» بر متن شيخ ابوشجاع «در فقه شافعى» مى‌نويسد:
بوسيدن قبر و مَس كردن آن مكروه است و همچنين است بوسيدن آستانه‌ها، هنگام داخل شدن براى زيارت اوليا، مگر آنكه قصد تبرك به آنها را داشته باشد كه در اين‌صورت، كراهت نخواهد داشت و اگر از آن به خاطر ازدحام و امثال آن، مثل اختلاط زن و مرد، ناتوان باشد، در اين‌گونه موارد در مكانى توقف كند و از دعا و قرآن، آنچه كه مى‌تواند بخواند و با دستش يا چيز ديگر اشاره به قبر كند، سپس دستش يا آن چيز ديگر را ببوسد. علما تصريح كرده‌اند كه اگر از مَس حجرالاسود ناتوان باشد، مستحب است كه با دستش و يا عصا به‌سوى آن اشاره كند، آن‌گاه آن را ببوسد. 2