45استغاثه نيز به معناى درخواست كمك و دستگيرى است. گاهى انسان از آفريننده خويش كه خداى تبارك و تعالى است، درخواست يارى مى‌كند؛ مانند اين آيه: إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ ¹ و گاهى از فردى درخواست يارى مى‌شود كه از باب «كسب»، ² صلاحيت اين امر را دارد؛ مانند استغاثه به پيامبر(ص). قرآن كريم در داستان حضرت موسى(ع) چنين مى‌فرمايد: فَاسْتَغٰاثَهُ الَّذِي مِنْ شِيعَتِهِ عَلَى الَّذِي مِنْ عَدُوِّهِ . ³

در هر دو حالت، مى‌تواند فعل «استغاث» خودش متعدى باشد؛ چنان‌كه در دو آيه بالا، فعل استغاث متعدى است. همچنين گاهى اين فعل با حرف جرّ متعدى مى‌شود. در كتاب سيبويه آمده است: « فاستغاث بهم ليشتروا له كليباً ». در اين مثال، حرف جرّ «ب»، فعل را متعدى كرده است. بنابراين مى‌توانيم بگوييم: « استغثت النبي » و بگوييم «أستغيث بالنبي(ص)» كه هر دو جمله به معناى درخواست كمك از پيامبر(ص) و صحيح است؛ به عبارت ديگر در هر دو شكل فعل، با دعا و مانند آن از پيامبر درخواست كمك مى‌شود كه درخواست كمك، طبق نوع دوم و نوع سوم توسل، چه در زمان حيات آن حضرت و چه