21
عقايد و باورهاى شيعه اماميه
توحيد
به باور شيعه خدا يكى است و همتا و جايگزين ندارد وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ (توحيد: 4) و ذات خدا بسيط است و در آن كثرت و تركيب نيست قُلْ هُوَ اللّٰهُ أَحَدٌ (توحيد: 1).
به باور شيعه، صفات خدا در مفهوم، غير از ذات خداست، ولى در مصداق، عين ذات اوست.
به اعتقاد شيعه، خدا در افعال خود يكتاست و شريك و ياورى ندارد. هيچ موجودى غير از خدا، در فعل خود مستقل نيست و هيچ فعلى در عالم نيست، مگر آنكه به اراده الهى باشد.
از نظر شيعه، تنها آفريدگار حقيقى، خداست و همه هستى مخلوق اوست و ديگر موجودات در خلق، هيچ‌گونه استقلالى ندارند و تابع اراده و مشيت خداوند هستند.
به باور شيعه تنها خدا، مالك حقيقى هستى است. تدبير امور موجودات عالم بر عهده اوست و مى‌تواند به صورت مستقل و بدون همكارى يا اجازه مخلوقات، در امور هستى تصرف كند و آن را سامان دهد. اگر يكى از مخلوقات در فضايى محدود، به تدبير و تنظيم امور موجودى ديگر مى‌پردازد، اين عمل او غير مستقل است و به اراده و مشيت الهى وابسته است.
به باور شيعه يگانه قانون‌گذار (مشرع) شايسته، خداوند است و كسى غير از او اجازه ندارد - كه به صورت مستقل و در عرض تشريع الهى - براى تنظيم روابط بشرى قانونى وضع كند. و تنها حاكم مستقل و حقيقى اوست و حاكميت ديگران، تنها در سايه اذن الهى، معتبر است.
شيعه معتقد است كه خداوند، تنها معبود حقيقى و تنها موجودى است كه شايسته پرستش است.