37مى‌كنيم؛ بيشتر از اين، كارى از ما برنمى‌آيد. پيغمبر كسى است كه خداى متعال مى‌گويد: ( إِنَّ اللّٰهَ وَ مَلاٰئِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ) . ¹ ذات مقدس پروردگار به او درود مى‌فرستد، فرشتگان خداى متعال به او درود مى‌فرستند؛ ما كى هستيم كه بتوانيم مقام او را بفهميم، بشناسيم؟ اما به او محبت داريم، به او عشق مى‌ورزيم، پاى سخن او مى‌ايستيم. اين بايد براى ما به عنوان يك اصل محفوظ باشد. پاى سخن پيغمبرمان بايد بايستيم؛ و آن، سخن توحيد است، سخن اسلام است، قرآن است. حج را بايد مظهر اين قرار داد .

يكى از توطئه‌هاى بزرگ دشمن - كه البته در اين قضيه بحمداللّه تا حدود زيادى خنثى شد، اما همه بايد مراقب باشيم - اختلاف افكندن بين اين صحنه‌عظيم و يك‌پارچه است. ما كه در مبانى، در اصول، در اصلى‌ترين مسائل اسلام، همه بر يك نقطه متمركز هستيم، به خاطر برخى از اختلاف‌هاى نظرى و عقيدتى و عملى، ما را در مقابل هم قرار بدهند. بله، فِرق اسلامى، نِحل اسلامى در مسائل گوناگون اختلاف دارند؛ اما بگوييم: در مقابل شما كه دشمن اسلاميد، در مقابل شما كه به وجود مقدس پيغمبر ما اينجور ناروايى به خرج مى‌دهيد، ما همه متفقيم، متحديم. دشمنان دين، مستكبران و اداره‌كنندگان جبهه‌ضد اسلام بدانند كه امت اسلامى در مقابل آنها متحد و متفق است؛ گمان ايجاد اختلاف را از خودشان دور كنند؛ مأيوس بشوند از اينكه بتوانند بين ما اختلاف ايجاد كنند. مبلّغين ما، آحاد مردم ما، مديران ما، پيروان گوناگون مذاهب ما، سنى ما، شيعه‌ما، همه بايد