31اى كسانىكه ايمان آوردهايد! روزه بر شما نوشته شده، همانگونه كه بر كسانى كه قبل از شما بودند، نوشته شد؛ تا پرهيزكار شويد.
حج به همين شكل كنونى، پيشينهاى طولانى دارد. شيوه و ترتيب حج ما، با مناسكى مانند طواف، سعى، قربانى و رمى جمرات به زمان سرسلسله پيامبران حنيف، حضرت آدم(ع) يا ابراهيم(ع) بازمىگردد؛ همانگونه كه بهطور قطع بنيانگذار اصل حج نيز آن حضرت بوده است و خداىتعالى به او دستور داده است مردم را از هرسو به حج خانه خدا فراخواند: (وَ أَذِّنْ فِي النّٰاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجٰالاً وَ عَلىٰ كُلِّ ضٰامِرٍ يَأْتِينَ مِنْ كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ) ؛ «ميان مردم اعلام حج كن تا مردم، پياده و سواره بر هر مركب لاغر، از هر راه دورى بيايند». (حج: 27)
حج مقبول و توصيه شده اسلام، سنتى ابراهيمى است كه در سير تاريخ همواره سبز و پابرجا است و اهل زمين و آسمان به آن مفتخرند. در روايتى آمده است كه: «
انّ رجلاً سَأَلَ اميرالمؤمنين(ع) عَنْ اوَّلِ مَنْ حَجَّ مِن اهْلِ السَّماء فَقالَ: جبرائيل(ع)» 1؛ «مردى از اميرمؤمنان على(ع) پرسيد: از اهل آسمان، نخستين كسى كه حج گزارد، چه نام داشت؟ حضرت فرمود: جبرئيل نخستين حجگزار از آسمانيان بود».
در مورد حضرت آدم(ع) نيز از ابىجعفر(ع) آمده است:
«أتَى آدمُ هَذَا الْبَيتَ الف أَتْيَةٍ عَلَى قَدَمَيهِ، مِنها سَبْعُمأةِ حَجَّةٍ وَ ثَلاثُمِأةِ عُمرَةٍ»؛ 2«آدم هزاربار با پاى پياده، خانه را زيارت كرد كه از اين ميان، هفتصد مورد حج و سيصد مورد ديگر عمره بود».