28ايشان به جنبه‌هاى فردى، اجتماعى، سياسى، بعد معنوى و روحانى حج توجه دارند و به تدبر عقلانى و درس آموزى از مناسك آن سفارش مى‌كنند. هم به آماده سازى شرايط و زمينه‌هاى قبل از حج توصيه مى‌كنند و هم به رعايت آداب اخلاقى و مناسك فقهى حج و هم به حفظ دستاوردهاى آن بعد از بازگشت به وطن. ايشان حج را امرى دنيوى و اخروى مى‌داند؛ سرمايه‌اى معنوى و اجتماعى. فريضه‌اى كه هم بعد ملى دارد و هم بعد جهان اسلام و هم بعد بين‌المللى. ايشان حج را هم برنامه سيروسلوك عرفانى و تربيت جامع انسان معرفى مى‌كند و آن را اردوگاه تربيت و تعليم مى‌نامد و هم آن را نمايشگاه وحدت و عظمت و تنوع امت اسلامى و هم آوردگاه مبارزه با شيطان و طاغوت معرفى مى‌كند. 1 ايشان حج را واجبى داراى ابعاد فردى، اجتماعى و سياسى مى‌داند. 2 به قرائت قرآن، ذكر، تضرع، مناجات و توسل، در ايام حج سفارش مى‌كنند و در ضمن به مباحثات علمى، روشنگرى‌هاى عالمانه و بحث و گفت‌وگوهاى روشنفكرانه پيرامون وضعيت جهان اسلام و ارائه راه حل بحران‌هاى بزرگ جهان اسلام همچون فلسطين، توصيه مى‌كنند. خلاصه آنكه به نظر ايشان فريضه حج تركيبى از عناصر «عبادت»، «تضرع» و «حضور سياسى و اجتماعى» است. از اين‌رو، اين اجتماع بزرگ و استثنايى دربرگيرنده شاخص‌هاى مهم ديگرى نظير تكثر و عظمت و وحدت است كه مى‌تواند حركت جديدى در راستاى انسان‌سازى، جامعه‌سازى و اتحاد اسلامى را شكل بدهد. 3 در نهايت در انديشه رهبرى «حج، فريضه امت، فريضه وحدت، فريضه اقتدار مسلمين، فريضه اصلاح فرد و جمع و در يك كلمه: فريضه دنيا و آخرت است». 4