9
ديباچه
آدمى، مجموعهاى آميخته از جسم و جان، مادّه و معنا، احساس و عقل است. جنبه مادى براى حيات جسمانى و جنبه روحانى براى رشد و تكامل آدمى است.
انسان در مسير رشد، با رذايل و فضايل اخلاقى بسيارى روبهروست؛ بهطورىكه فضايل اخلاقى، به او رنگ خدايى مىزند و رذايل اخلاقى، موجب سقوط او مىشود. آدمى همواره در مسير انتخاب و مبارزه است. انسان الهى در مسير تكامل، از نعمتهاى مادى و جسمانى بهره مىگيرد تا نردبان رشد را با آراستگى به فضايل اخلاقى بپيمايد.
بىترديد، مكتب آسمانى اسلام، جامع و كامل تنظيم شده است و اولياى دين همواره پيروان خود را به محاسن و مكارم اخلاقى دعوت مىكردند. يكى از محاسن اخلاقى كه در موفقيت زندگى انسان نقش مؤثرى دارد، رعايت حقوق ديگران است كه از آن در منابع دينى به «حقالناس» ياد شده است.
رعايت حقالناس در جامعه، باعث آسايش فكر و آرامش روان است. در جامعه حقشناس و وظيفهشناس، جان و مال و آبروى افراد، مصون از