69 نماز بر آنان و دفنشان در قبرستان‌هاى مسلمانان.
مُرجئه نيز از امت خارج شدند. آنان قائلند كه ايمان، گفته بدون عمل است؛ پس هركس شهادتين بگويد مؤمن است، حتى اگر در تمام عمر خود ركعتى نماز نخواند و روزى از ماه رمضان را روزه نگيرد!
با همه اين گمراهى و عناد، اهل حق، پس از تبيين نادرستى مذهبشان، آنان را تكفير نكردند، بلكه اخوت ايمانى را براى آنان و اهل بدعت پيش از آنان، ثابت نمودند.
جهميه هم از امت خارج شدند. آنان قائل بودند كه بر عرش، خدايى نيست كه عبادت گردد، و خداوند در زمين نيز، كلامى ندارد. آنان صفاتى را كه خداوند در كتاب مبينش براى خود ثابت كرده و پيامبر صادق امينِ او نيز همان را بيان فرموده است و صحابه هم بر آن اجماع داشته‌اند، انكار كردند. با اين حال، پيشوايان به ردّ آنان و بيان گمراهى‌شان پرداختند. هرچند كه برخى از سران آنان، مانند «جهم‌بن صفوان» و «جعدبن درهم» را نيز به قتل رساندند، ولى آنان را غسل داده، بر پيكرشان نماز گزاردند و در قبرستان مسلمانان دفن كردند و بر آنان احكام اهل ردّه را جارى ننمودند.
رافضه نيز از جماعت [اهل‌سنت] خارج شده، و در اعتقاد به مخلوقيت افعال [خداوند]، در كنار معتزله ايستادند و رؤيت خداوند متعال در روز قيامت را انكار كردند و به كفر اكثر صحابه حكم نمودند و به ام‌المؤمنين افترا زدند. 1 با اين حال هيچ‌يك از علما آنان را كافر