1) . آية الله بهجت: قرض گرفتن براى حج تحصيل استطاعت است و واجب نيست. مگر آنكه مالى داشته باشد بالفعل كه مى‌تواند پس از حج با فروش و استبدال آن اداى دين كند كه در اين صورت قرض گرفتن واجب است با عدم تمكن از فروش آن قبل از حج و اگر مالى كه با آن اداى دين مى‌نمايد بعد از حج تحصيل مى‌شود، پس در وجوب حج فعلاً تأمّل است (كتاب حج، ص11). آية الله تبريزى: هرگاه كسى مقدارى پول قرض كند كه آن پول به مقدار مخارج حج باشد و در وقت قرض كردن مالى داشته باشد كه بتواند با آن قرض خود را ادا كند ولى فعلاً نمى‌تواند آن را بفروشد يا در آن تصرّف كند حج بر او واجب خواهد بود (مناسك، مسأله 33). آيات عظام خويى، زنجانى، صافى، فاضل، گلپايگانى: هرگاه كسى مقدارى پول قرض كند كه آن پول به مقدار مخارج حج باشد، و قدرت پرداخت آن را بدون مشقّت ( آية الله زنجانى: مشقت شديد) بعد از آن داشته باشد، حج بر او واجب خواهد بود. آية الله سيستانى: مگر آنكه وقت پرداخت قرض آنقدر دور باشد كه اصلاً عقلا به آن توجه نكنند. كه در اين صورت حجّ بر او واجب خواهد شد. (مناسك، مسأله 33).

2) . آية الله بهجت: از حقوق النّاس.

3) آية الله سبحانى: هرگاه فرد مستطيع به شخصى بدهكار است ولى وقت آن نرسيده اگر مطمئن باشد چنانچه به حج برود مى‌تواند بدهى خود را بپردازد برچنين فردى حج واجب است. . آية الله زنجانى: چنانچه هزينه كردن اين پول در سفر حج باعث مى‌شود كه نتواند بدهى خود را بپردازد، يا پرداخت بدهى با مشقت شديد يا با وهن او همراه مى‌گردد، مستطيع نيست والاّ مستطيع مى‌باشد؛ و فرقى بين بدهى مدت‌دار و غير آن نيست. و در هر حال اگر بدهى خود را نمى‌پردازد حج بر او واجب مى‌گردد و كفايت از حجةالاسلام مى‌كند.

4) . آية الله اردبيلى: و اذن به تأخير هم بدهد.

5) . آية الله بهجت: بنابر عدم فعليت وجوب ادا مگر بعد از مطالبه (كتاب حج، ص11). آية الله تبريزى: در صورتى حج واجب مى‌شود كه بدون حرج و مشقّت قادر به ادا باشد. آية الله خويى: بلى اگر دين خود را ادا نكند حج بر او واجب است و به هر حال اگر چنين