27در اينجاپرسش‌هايى مطرح مى‌شود كه پاسخ به آنها خالى از لطف نيست:
1. پيامبر امّى كه نه پيش از بعثت و نه پس از آن، هرگز چيزى نخوانده و ننوشته است، چگونه مى‌فرمايد:قلم و كاغذ بياوريد تا چيزى برايتان بنويسم كه هرگز گمراه نشويد؟
پاسخ اين است كه آيات قرآنى 1 و اسناد تاريخى 2، بر اين نكته تأكيد دارند كه رسول خدا(ص)هرگز چيزى را ننوشته و نخوانده است. ازسوى ديگر، در روايات تاريخى نام كسانى مانند على (ع)، ابى‌بن‌كعب، زيدبن‌ثابت، عبدالله‌بن‌ارقم 3 ذكر شده كه آيات الهى، سخنان و نامه‌هاى پيامبر(ص)را مى‌نوشتند؛ازاين‌رو مى‌توان اذعان كرد كه آن حضرت قصد داشت نامۀ ياد شده را نيز به وسيلۀ يكى از كاتبان خود بنويسد.
2. چرا پيامبر گرامى اسلام(ص)پس از اختلاف اصحاب، به خواستۀ خويش اصرار نفرمود و حتّى وقتى قلم و كاغذ آوردند، از نوشتن نامه امتناع كرد؟
ترديدى نيست كه رسول خدا(ص)، حتّى بعد از نزاع يارانش مى‌توانست به خواستۀ خود جامۀ عمل بپوشاند؛ امّا با توجّه به نزاعى كه صورت گرفت، نوشتن نامه اثر خود را از دست داد و چه بسا اصرار پيامبر(ص)، سبب تداوم و گسترش درگيرى و حرمت‌شكنى بيشتر آنان مى‌شد؛ازاين‌رو، حضرت به صورت شفاهى توصيه‌هايى را در خصوص نيك‌رفتارى با عترت خود بيان فرمود وسپس چهره از حاضران برتافت. 4
3. محتواى نامه‌اى كه رسول خدا(ص)قصد داشت بنويسد، چه بود؟
قرائن متعدّدى وجود دارد كه نشان مى‌دهد محتواى اين نامه مربوط به وصايت و جانشينى حضرت على(ع)بود. از جمله نقل شده است كه آن حضرت پس از انصراف