14 برآمدن وقايع، افكار و سنّت‌هاى جديد، تأثير بسزايى گذارد و زنجيرۀ ناميمونى را پديد آورد كه حلقه‌هاى آن همچنان بر جوامع اسلامى و مسلمانان نافذ است.
ازاين‌رو، مطالعۀ تاريخ اسلام - به‌ويژه پس از رحلت رسول خدا(ص)تا پايان دورۀ بنى‌اميّه - مى‌تواند دانشجو را در بازشناسى دقيق حوادث، خطوط فكرى و اعتقادى رهبران و عوامل تاريخ‌ساز آن دوره و نيز شناخت علايق، توانمندى‌ها و فرهنگ مردم آن سامان يارى‌رساند و عبرت‌هايى را در اختيار وى قرار دهد.
بر اين اساس، كتاب حاضر مباحث خود را به حوادث اين دوره اختصاص داده و در سه بخش و يازده فصل، به بيان وقايع اين مقطع از تاريخ اسلام پرداخته است. در بخش نخست آن طى دو فصل، گذرى اجمالى بر زندگى پيامبر اعظم(ص)شده و ماجراى سقيفه به تفصيل مورد ارزيابى قرار گرفته است. بخش دوم كه مشتمل بر پنج فصل مى‌باشد، دورۀ خلافت ابوبكر، عمر، عثمان، اميرالمؤمنين(ع) و امام حسن(ع) را تبيين و تحليل كرده است. بخش سوم آن نيز كه چهار فصل دارد، به بررسى و تحليل وقايع دورۀ خلافت معاويه، يزيد و خلفاى مروانى و نيز علل و عوامل سقوط آنان پرداخته است.
لازم به يادآورى است كه نگارنده تلاش كرده تا تمامى يا بيشتر مطالب مربوط به تاريخ خلفا را از منابع اهل‌سنت استخراج كند و جز در مواردى خاص، از استناد به منابع شيعى بپرهيزد. همچنين سعى شده تا مطالبى مهم و ضرورى از تاريخ انتخاب شود، كه براى دانشجو لازم و قابل درك و پى‌گيرى باشد و از ورود به مسائل جزئى كه چندان براى دانشجو مفيد نيست و مسير بحث را تغيير مى‌دهد و او را به تحيّر دچار