79 نام خدا فارغ نسازد، قدر فرصت بداند و فكرش را متوجه ميزبان كريمش بسازد. بر محرم است كه مواظب باشد تمام رفتار و گفتار و حركات و سكناتش بر وفق ميل و رضاى حضرت ميزبان باشد. بى‌پروا بودن در حال احرام، و چشم و گوش و زبان را آزاد گذاشتن و از فحش و ناسزا و سخن‌چينى و بدگويى و نگاه ناروا پرهيز نكردن، همه، هتك حرمت ميزبان است، آن هم بر سر سفره او و آنكه در حالت احرام، اين‌گونه است هرگز حرمت حرم را نگاه نداشته است.

محرم بايد در حال احرام، مراقب زبان خود باشد؛ زيرا عمده گناهان، از ناحيه زبان، دامن آدمى را مى‌گيرد». ¹

امام صادق(ع) در بيان مصاديق پاسداشت حرمت حرم در حال احرام مى‌فرمايد:

وقتى احرام نمودى، بر تو باد به تقواى الهى و زياد ياد خدا كردن و كم سخن گفتن، مگر خيرى در آن باشد. همانا كمال حج و عمره آن است كه انسان زبانش را از گفتارى كه خيرى در آن نيست باز دارد؛ چنان‌كه خداوند عزّوجلّ فرمود: از فخر فروشى پرهيز كن و تقوايى پيشه كن كه تو را از معاصى باز دارد. ²

13. احرام و درس عزتمندى و كرامت

از ويژگى‌هاى برجسته مؤمنان «عزتمندى» است؛ همان‌گونه كه خداوند مى‌فرمايد: وَ لِلّٰهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ ؛ «درحالى‌كه عزت و اقتدار براى خدا و پيامبر او و مؤمنان است». (منافقون:8)

اهميت اين ويژگى نزد خداوند تا آنجاست كه بر پايه روايتى از امام صادق(ع) خداوند اختيار همه كارها را به مؤمن داده، اما اين اختيار را به او نداده است كه ذليل