21عبدالرحمان جامى مى‌نويسد:
خداى تعالى با رسول خود(ص) خطاب مى‌كند: وَ كُلاًّ نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنْبٰاءِ الرُّسُلِ مٰا نُثَبِّتُ بِهِ فُؤٰادَكَ ؛ «ما از سرگذشت‌هاى همۀ پيامبران براى تو شرح مى‌دهيم، تا به وسيلۀ آن، قلبت را آرامش بخشيم [و اراده‌ات قوى گردد]». (هود:120)
چو صورتى به دلت سازى از ارادت راست
ز نفخِ‌ِ صورِِ دمِ‌ِ عارفان حياتش ده
و گر شود متزلزل دلت ز جنبش طبع
به شرح قصۀ صاحبدلان ثباتش ده
و پير هرات، خواجه عبدالله انصارى، اصحاب خود را وصيت كرده است: «از هر پيرى و بزرگى سخنى و حكايتى ياد بگيريد و اگر نتوانيد، نام ايشان را به ياد آوريد تا بهره‌اى يابيد». 1
مولوى در ديباچۀ دفتر سوم مثنوى، در بيان تأثير فراوان سخنان حكيمانه بر دل و جان ديگران مى‌گويد:
حكمت‌ها [و سخنان حكيمانه] سپاهيان خدايند. خداوند به يارى آنها بر جان‌هاى مريدان نيرو مى‌بخشد، دانش، آنان را از عيبِ نادانى، و دادگرى، آنان را از بدى ستم پيراسته مى‌سازد و بخشندگى، آنان را از نقص خودنمايى، و بردبارى، آنان را از شائبه بى‌خردى دور مى‌دارد و مسايل مربوط به آخرت را كه از دريافت آنان به دور مانده است به وسيله آن حكمت‌ها و سخنان حكيمانه به فهم آنان نزديك مى‌سازد، و انجام بندگى و كوشش را كه بر آنان دشوار جلوه مى‌كند، آسان مى‌گرداند. خداوند بندگان خود را با اين حكمت‌ها برخوردارى دهد، و بر قدرت دريافت آنان بيفزايد. و اما تشنه‌اى در بيابان در جست‌وجوى آب است، اگر از آب دريا باخبر هم باشد، اين