106 در ميقات نيز حاجى را از خود تهى مى‌كند، و همه امتيازخواهى‌ها و منيت‌هاى او را در امواج خروشان خويش گم مى‌كند. همه شرايط براى دل‌گسستن از دنيا و دل‌بستن به پروردگار آماده است.
وقت آن رسيده است كه اين سفر آسمانى آغاز گردد. اينك آن لحظه پرشور فرا رسيده است. كافى است حاجى با همه وجود بگويد «لبيك» تا شكوه ذكرى آسمانى همه وجودش را در برگيرد، و او را از خود بى‌خود نمايد.
«بارى تلبيه ذكر مخصوص زوّار خدا و بار بستگان به‌سوى خانه معبود يكتاست. تلبيه، نغمه عاشقانه‌اى است كه از حنجره طاير گلشن قدسى و روح انسانى برمى‌خيزد و پاسخ به نداى سروش غيبى و دعوت‌كننده آسمانى مى‌دهد. تلبيه آهنگى شورانگيز و نوايى است با شكوه و پرسطوت كه از گفتن و شنيدنش، هيبتى عجيب، سراپاى انسان را فرامى‌گيرد. دل فرو مى‌ريزد و بدن مى‌لرزد، و سيلاب اشك از ديدگان سرازير مى‌شود. اين آهنگ روح‌افزاى آسمانى، آن‌گاه به اوج شكوه مى‌رسد كه از حلقوم صدها هزار عاشق دلباخته حق و دل‌هاى لبريز از محبت ربّ برمى‌آيد و درّه‌هاى كوهستانى مكه را پر مى‌كند و در سرزمين ميقات، آكنده مى‌گردد و روح را از تنگناى عالم ماده و خاك، بالا مى‌كشد، و در فضاى قدسى مكه به پرواز درمى‌آورد و خداوند خواسته است تا اين شكوه، اندكى هم استمرار پيدا كند، لذا تكرار «تلبيه» بعد از مقدار واجبش كه يك‌بار است از مستحبات در حال احرام و «شعار محرم » است. 1
3. لبيك راستين
طاعت آن نيست كه بر خاك نهى پيشانى
صدق پيش آر كه اخلاص به پيشانى نيست 2حج، مدرسه بزرگ پرورش انسان‌هاست، و پرورش درست و كامل زائران آن‌گاه