25قيام حجّت اجمالى بر تكليف مانند: اختلاف بر قصر و تمام كه بنابر احتياط واجب بايد رعايت هر دو فتوا را بنمايد و مراد از تقليد در صدر اين مسأله، صرف التزام به متابعت از فتواى مجتهد معيّن است نه عمل كردن به دستور او. (رساله ص 8 م 9)

آيةاللّٰه وحيد: اگر مجتهدى كه وظيفۀ انسان تقليد از او بوده از دنيا برود، در صورتى كه اعلم بودن مجتهد زنده از ميّت برايش ثابت شود، در مسائل مورد ابتلايى كه علم - اگر چه اجمالاً - به اختلاف بين ميّت و حىّ دارد واجب است به حىّ رجوع كند، و در صورتى كه اعلميّت مجتهد ميّت برايش ثابت بوده، مادامى كه اعلم بودن مجتهد زنده برايش ثابت نشود بايد به فتواى مجتهد ميّت عمل كند، چه در زمان حيات او التزام به عمل به فتواى او داشته يا نداشته باشد، و چه عمل به فتواى او كرده يا نكرده باشد، و چه فتواى او را ياد گرفته يا نگرفته باشد. (توضيح المسائل م 9).

آيةاللّٰه مكارم: باقى ماندن بر مجتهدى كه از دنيا رفته جايز است، بلكه اگر اعلم باشد واجب است به شرط اينكه عمل به فتواى او كرده باشد و يا حدّاقل فتواى او را براى عمل ياد گرفته باشد. عمل كردن به فتواى مجتهد مرده ابتداءً جايز نيست، هر چند اعلم باشد بنابر احتياط واجب.(رساله ص 11 م 10).

آيةاللّٰه صانعى: كسى كه در بعضى مسائل به فتواى مجتهدى عمل كرده، بعد از مردن آن مجتهد مى‌تواند در همه مسائل حتّى در