29
وَالْمَرْأَةُ بَيْنَ يَدَيَّ جالِسَةٌ او مارَّةٌ فقال: لا بَأْسَ، انَّما سُمِّيَتْ بَكَّهَ لاَنّها تَبُكُّ فيها الرِّجالُ وَالنّساءُ. 1
معاوية بن عمار گويد: «به امام صادق(عليه السلام) عرض كردم، من در مكه و در مسجدالحرام به نماز مى‌ايستم، درحالى‌كه زنى جلوى من نشسته يا در حال عبور كردن است». [آيا نماز در چنين حالتى صحيح است؟] امام فرمود: «اشكالى ندارد. همانا مكه را بكّه ناميدند؛ زيرا در اين شهر مردان و زنان از خوف الهى گريه مى‌كنند».
منظور امام اين است كه زائران مكه و مسجدالحرام و ديگر اماكن زيارتى، اگر حال و هواى معنوى خود را افزايش دهند، بهتر مى‌توانند خود را در برابر نامحرم حفظ كنند؛ به عبارت ديگر، مقابله با وسوسه‌هاى شيطان در اين‌گونه موقعيت‌ها فقط به حفظ حجاب نيست، بلكه بايد زائر همواره در حال توبه و انابه و توسل و اشك ريختن باشد تا از آلوده‌شدن به گناه محفوظ بماند. هر مرد و زنى كه مجبور است در جمع نامحرمان باشد، بايد بيشتر به معنويت توجه كند تا گرفتار وسوسه‌هاى شيطان و نفس اماره نشود.
بنابراين، بانوان زائر بايد بدانند رعايت حجاب در مكان مقدسى چون مسجدالحرام، اهميتى ويژه دارد؛ زيرا مسجدالحرام را از آن رو مسجدالحرام گويند كه احترام بسيارى دارد و مسلمانان بايد حرمت آن را بيش از ديگر