18همچنين در اين بخش نبايد از كتب مقاتل به‌ويژه مقتل نگارى‌هاى ويژه «امام‌حسين(عليه السلام)» همچون مقتل ابى مخنف ¹(90 - 157ه.ق) و مقتل خوارزمى غافل ماند، همچنان‌كه مقاتل عام‌تر همچون مقاتل الطالبيين ابوالفرج اصفهانى نيز مطالب فراوانى براى عرضه در اين عرصه دارد.

در اين راستا از كتاب‌هاى بحارالانوارا علامه مجلسى (م1111ه.ق) وسائل الشيعه شيخ حر عاملى (م1104ه.ق) كه جامع كتب حديثى متقدم شيعه بودند، بسيار استفاده شد. اين استفاده ما نه به شيو رايانه‌اى و نرم افزارى، بلكه به شيو سنتى و دستى بوده همچنان‌كه در موارد ديگر نيز از همين شيوه - كه گرچه شيوه مشكلى است - بهره گرفته مى‌شد اما نظر بر آن بود كه از اتقان بيشترى برخوردار است و نويسنده را در راهيابى به افق‌هاى جديد موفق‌تر مى‌سازد.

كتب فتوح نگارى همچون فتوح البلدان بلاذرى (م 279ه.ق) و نيز كتب جغرافياى تاريخى همچون مختصر كتاب البلادان، ابن فقيه، معجم البلدان ياقوت حموى و مراصد الاطلاع بغدادى نيز از مهم‌ترين كتبى است كه به‌ويژه در بخش جغرافيا مورد بهره‌گيرى قرار گرفت. همچنان كه تك‌نگارى‌هايى همچون وقعة صفين نصربن مزاحم، و كتاب الجمل شيخ مفيد مى‌تواند در بخش‌هاى مختلف به‌ويژه بخش‌هاى نظامى مورد استفاده قرار گيرد.

در بررسى نظام قضايى و ادارى كتاب‌هايى همچون اخبار القضاة وكيع و الوزراء و الكتّاب جهشيارى (قرن چهارم) بسيار به كار آمد.

در شناخت وضعيت فرهنگى آن زمان به‌ويژه شعراى كوفه و مضامين شعر آنها كتاب الاغانى ابوالفرج اصفهانى (م 362ه.ق) از بهترين كتب در اين زمينه است؛ همچنان‌كه كتاب ديگر او با عنوان كتاب الديارات به همراه كتاب الديارات شابهشتى(م 290ه.ق) از مهم‌ترين كتب در شناخت وضعيت مسيحيان ديرنشين آن زمان است كه در اطراف كوفه مى‌زيستند.