53 إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللّٰهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللّٰهُ فِي الدُّنْيٰا وَ الْآخِرَةِ (احزاب:57)

آنان كه خدا و پيامبرش را آزار مى‌دهند، خداوند آنها را از رحمت خود در دنيا و آخرت دور ساخته است.

ما با دشمنان اميرالمؤمنين دشمن هستيم؛ زيرا پيامبر اكرم(ص) گفته است:

« اللّهُمَّ عادِ مَنْ عاداهُ » ¹؛ «خدايا هر كه با على دشمن است، او را دشمن باش».

آيا لعن كسانى كه خداوند آنها را لعنت كرده، نويسنده را ناراحت كرده است؟!

اسلام و مذمت مردگان

اما اينكه هيچ دينى پيروانش را به ناسزاگويى به مردگان فرانخوانده است، اگر منظور از ناسزا، كلمات ركيك و به دور از ادب است، ما نيز چنين مى‌گوييم و هرگز بر زبان آوردن كلمات ركيك را نمى‌پسنديم. حضرت امير(ع) به «حجر بن عدى» و «عمرو بن حمق» كه اصحاب ناآگاه و فريب‌خورده معاويه را ناسزا مى‌گفتند، فرمود:

براى شما دوست ندارم كه لعنت‌گر و پرخاش‌گر باشيد، اگر اعمال زشت آنها را بگوييد... سخنى بهتر و رساتر در عذر خواهد بود و به جاى لعن ايشان و بيزارى از آنان بگوييد: خدايا خون‌هاى ايشان و

ما را حفظ كن و ميان ما اصلاح فرما. ²