39و كودكان، او را از نوشيدن بازداشت. در هنگام بازگشت، دشمنان دور او را احاطه كردند.

قمر بنى‌هاشم مبارزه سختى كرد. اما ظالمان بى‌رحم، پس از آنكه ناجوان‌مردانه دو دست مبارك ايشان را از تن جدا كردند، تيرى به مشك او زدند و بدين‌ترتيب، اميد عباس نااميد شد. سپس، تيرهاى ديگرى به سينه و چشم او اصابت كرد و سرانجام عمودى آهنين، شيرمرد كربلا را از اسب بر زمين انداخت. گفته‌اند در اين هنگام، امام عليه السلام با شنيدن صداى برادر به سوى حضرت عباس عليه السلام دويد و بر بالينش نشست و به شدت گريست تا عباس عليه السلام ، جان به جان آفرين تسليم كرد. آرى! اينجا بود كه آثار شكستگى در چهره امام حسين عليه السلام ظاهر شد. ¹

اگرچه در بعضى خبرها آمده كه امام عليه السلام بدن برادرش را به خيمه‌ها برد ²، اما نقل ديگرى مى‌گويد: «چون پيكر عباس عليه السلام پاره‌پاره بود و بردنش به سوى جايگاه اجساد شهيدان، دشوار مى‌نمود، در كنار «نهر علقمه» واگذاشته شد». ³ حضرت عباس عليه السلام كنار نهر علقمه كه تا مرقد امام‌حسين عليه السلام حدود سيصد متر در سمت شرق فاصله دارد، به خاك سپرده شد. امروزه، اين مكان حرمى جداگانه است كه زائران آهنگ آن مى‌كنند و حاجت‌خواهان، آنجا حاجت مى‌طلبند و هر ستم‌ديده و ترسانى آنجا پنا جويد. ⁴

حضرت عباس بن على عليه السلام ، چند پسر به نام‌هاى «فضل»، «عبيدالله»، «حسن»، «محمد» و به روايتى «قاسم» و نيز يك دختر داشت. «ابن شهر آشوب» نام فرزندش