33
پنج - مناره‌ها و مأذنه‌ها
همان‌طور كه گفتيم، نخستين مناره مرقد امام حسين عليه السلام را «منتصر عباسى» در سال 247ه.ق ساخت و در سال 747ه.ق، به هنگام بازسازى و توسعه حرم، «سلطان احمد جلايرى» (از كارگزاران مغول)، دو مناره براى حرم ساخت كه عبارت است از:
اول - منارة العبد
اين مناره در سال 793ه.ق با تلاش «اويس جلايرى» تكميل و با آجرهاى زرد كاشان تزيين شد. «منارة العبد» در بيست مترى زاويه شرقى صحن امام حسين عليه السلام واقع شده و در سمت كسى است كه راهى زيارت حضرت عباس عليه السلام مى‌شود. قطر اين مناره كه بزرگ‌ترين مناره در مجموعه حرم است، بيست متر و ارتفاع آن به چهل متر رسيده است. اين مناره در سال‌هاى 982 و 1308ه.ق به وسيله «شاه طهماسب» و «پادشاه عثمانى» تعمير و نوسازى شد. ولى در سال 1354ه.ق «ياسين هاشمى»، نخست وزير وقت عراق، اين مناره زيبا را به بهانه انحراف و كجى خراب كرد.
دوم - مناره‌هاى جنوبى و غربى
در فاصله ده مترى جنوب حرم امام عليه السلام ، دو مناره بزرگ با پوشش طلا وجود دارد كه ارتفاع هريك حدود 25 متر و قطر آن به چهار متر مى‌رسد. اين دو گلدسته، در سال 786 ه.ق به دستور سلطان اويس جلايرى و فرزندش احمد ساخته و به كاشى‌هاى زرد طلايى آراسته شدند. در سال 1356ه.ق، بخشى از گلدسته غربى، به علت كجى مرمت شد. مناره جنوبى در سال 1373ه.ق به هنر «محمود هادى» طلاكارى شد. ولى