19 و اجتماع مى‌يابند. همچنين، براساس آيه دوم مى‌توان گفت كه ميان عرفات و عرصات قيامت مناسبتى وجود دارد.
در تفاسير عرفانى، نقل‌هاى متعدد و فراوانى دربارۀ «شاهد» و «مشهود» آمده است 1؛ از جمله اينكه شاهد، خلق و مشهود، خداست؛ زيرا انسان‌ها خدا را با قلب خويش شهود مى‌كنند.
ب) عرفه در آيينه روايت‌ها
امام سجاد(ع) به سائلى كه روز عرفه، از مردم درخواست مال مى‌كرد، فرمود:
وَيْحَكَ أَ غَيْرَ اللهِ تَسْأَلُ فِي هَذَا الْيَوْمِ إِنَّهُ لَيُرْجَى لِمَا فِي بُطُونِ الْجِبالِ فِي هَذَا الْيَوْمِ أَنْ يَكُونَ سَعِيداً. 2
واى بر تو! آيا در چنين روزى از غير خدا طلب مى‌كنى؟ حال آنكه امروز آنچنان رحمت حق، شامل و عام است كه اميد آن مى‌رود آنچه در شكم كوه‌هاست، مشمول رحمت عامه حق گردد و خوش‌بخت و سعادتمند شوند.