21

آداب حج

1. نيّت حج‌كننده بايد خالص و براى رضاى خدا باشد؛ به گونه‌اى كه هيچ غرض دنيوى نداشته باشد و انگيزه‌اش تنها پرستش خداوند، رسيدن به‌ثواب و خلاصى از عقاب باشد. حجى كه براى مردم يا بستن دهان آنها از بدگويى باشد يا از ترس فقر و تهى‌دستى و از بين رفتن مال انجام شود يا براى تجارت و اهداف ديگر صورت پذيرد، همه از جهل و نادانى است و ثواب آن را ضايع مى‌كند. چقدر بى‌بهره است انسانى‌كه سختى‌هاى اين سفر را كه موجب سعادت ابدى است، در راستاى اهداف نفسانى و خيالات ظلمانى به دوش مى‌كشد! امام صادق(ع) فرمود:

حج به دو صورت انجام مى‌شود: يكى آن حجى كه براى مردم به‌جا آورده شود و ديگر حجى كه براى رضاى خدا انجام شود. پس كسى‌كه براى خدا حج به‌جا آورد، ثواب آن بر خداست و خداوند هم او را بهشت روزى فرمايد و كسى‌كه براى مردم به حج رود، ثواب آن در روز قيامت بر مردم است. ¹