37دوم اينكه اين روايت متواتر مشهور است كه پيامبر[(صلى الله عليه و آله)] در معراج، امام جماعت بود و ديگر پيامبران به او اقتدا كرده بودند و اين، در حالى بود كه هيچ‌يك از آنها در قيد حيات نبودند. حضرت موسى(عليه السلام) درباره تعداد نمازهاى واجب به پيامبر[(صلى الله عليه و آله)] مراجعه كرد و نيز شاهد ديگر پيامبران در آسمان‌ها بود. بنابراين، چگونه مى‌توان گفت كه آمرزش‌خواهى براى پيامبر[(صلى الله عليه و آله)] ممكن نيست؟! درحالى‌كه مى‌دانيم نماز دعا، كرنش و استغفار و زارى به درگاه خداوند است.

سوم اينكه پيامبر[(صلى الله عليه و آله)] فرمود:

حَياتي خَيْرٌ لَكُم تُحَدِّثوُنَ وَيُحَدَّثُ لَكُم وَوَفاتي خَيرٌ لَكُم تُعرَضُ عَلَىَّ أعمالُكُم، فَما رَأَيتُ خَيراً حَمِدتُ اللهَ عَلَيهِ، وَما رَأَيتُ شَرّاً استَغْفَرْتُ لَكُم.

حيات من براى شما همراه با خير است؛ شما مى‌گوييد و جوابتان را مى‌گويم و هنگامى كه وفات يافتم، وفاتم نيز همراه خير است؛ زيرا اعمال شما بر من عرضه مى‌شود؛ اگر در آن خيرى ديدم به خاطرش خدا را سپاس مى‌گويم و اگر شرى ديدم، برايتان استغفار مى‌كنم.

اين حديث صحيح است و «حافظ عراقى» در «طرح التثريب» ¹ اسناد آن را صحيح مى‌داند. هيثمى در المجمع ² مى‌گويد: «بزار اين حديث را روايت