19كرسى تدريس قرار داشت. باز هم به خاطر اصرار بر افكار خود ونشر آن، در همان قلعه سابق محبوس وتحت نظر قرار گرفت. در آن مدّت مشغول تصنيف شد، ولى بعد از مدتى از نوشتن ومطالعه ممنوع گشت، وهر نوع كتاب، قلم ودواتى كه نزد او بود، از او گرفته شد. ¹

يافعى مى‌گويد: «ابن تيميه در همان قلعه از دار دنيا رفت؛ در حالى كه پنج ماه قبل از وفاتش از دوات وكاغذ محروم شده بود». ²

عصر ظهور ابن تيميه

پيشرفت اسلام در اروپا وشكست اندلس براى غرب صليبى بسيار تلخ وناگوار بود، ولذا آنان را به فكر وانديشه انتقام واداشت ودر سال‌هاى پايانى قرن پنجم، پاپ رم، با فرمان حمله به فلسطين (قبله اول اسلام)، صدها هزار مسيحى برافروخته از كينه ديرينه صليب بر ضد توحيد از اروپا به راه افتادند تا قدس را قتلگاه مسلمانان سازند وبه دنبال آن در جنگ‌هاى مشهور صليبى كه حدود 200 سال (489 - 690) به طول انجاميد، ميليون‌ها كشته وزخمى بر جاى گذاشت. درهمان زمانى كه مصر وشام سخت با صليبيان درگير بودند، امت اسلامى با طوفانى مهيب‌تر؛ يعنى حمله مغولان به رهبرى چنگيز مواجه گرديد كه آثار ارزشمند اسلامى را نابود ويا غارت كردند.

وپنجاه سال بعد از آن (656ه.ق) توسط هلاكو نواده چنگيز، بغداد به خاك وخون كشيده شد وطومار خلافت عباسى در هم پيچيد.