60احكام و دانش‌ها، بى‌نياز باشد؛ زيرا ممكن نيست زمانى فرا رسد كه تكليف‌يافتگان، بدون حاكم و سلطانى باشند كه آنان به وسيله او به صلاح و درستى نزديك‌تر و از فساد و تباهى دور نشوند. بايد امام معصومى باشد كه آموزنده نادانان، هشياركننده غافلان و بى‌خبران، بيم‌دهنده گمراهان، اقامه‌كننده حدود، اجراكننده احكام، پايان‌دهنده اختلاف‌ها، گمارندۀ اميران، مسلط و حافظ مرزها، نگاهبان دارايى‌ها، حمايت‌كننده كيان اسلام و گردآورندۀ مردم در جمعه‌ها و عيدها باشد.
على عليه السلام فرمود:
لا يَصِحُّ الْحُكْمُ وَلَا الْحُدُودُ وَلَا الْجُمُعَةُ إلّا بِإِمامٍ. 1
صحيح نيست قضاوت‌كردن، اجراى حدود و اقامه نمازجمعه، جز به وسيله امام.
همچنين در حديثى ديگر آمده است:
إِنَّ الْجُمُعَةَ وَالْحُكُومَةَ لِإمامِ المُسْلِمِينَ. 2
اقامه نمازجمعه و قضاوت كردن از آنِ امام مسلمانان است.
اين دو روايت نيز دليل روشنى بر منصبى‌بودن نمازجمعه است.