9
مقدمه
انسان موجودى اجتماعى است، خداوند اجتماعى بودن و با ديگران زيستن را، در فطرت آدميان، به وديعت نهاده، تا با كمك و يارى همنوعان خود، زندگى كنند.
اسلام براى تأمين و پاسخ گويى به اين نياز فطرى بشر، قوانين را در سه بخش: 1. عبادات؛ 2. معاملات؛ 3 - احكام، ارائه داده كه عمل به آنها با ويژگىهاى خاصّ هر يك، مىتواند سعادت و خوشبختى آدميان را تضمين، و آنان را براى حضور در عرصههاى مختلف اجتماع آماده و مهيا سازد.
عبادات در اسلام دو دستهاند:
1. عبادات فردى، مانند كمك به فقرا و نيازمندان كه بهتر آن است به صورت مخفى و پنهانى انجام شود تا آبرو و عزّت نفس آنان در معرض خطر قرار نگيرد.
2. عبادات اجتماعى، مانند نمازجماعت، نمازجمعه، انجام فريضۀ حج و...