25معجزاتى را بروز داد كه غير از خدا كسى قادر بر انجام‌دادن آنها نبود، خود دلالت دارد كه او خداست و هنگامى‌كه على(عليه السلام) با ويژگى آفريدگان ناتوان برايشان آشكار شد، آنان را به اشتباه انداخته و آزموده است تا او را خوب بشناسند و ايمانشان به او از روى اختيار باشد.
امام رضا(عليه السلام) [در پاسخ] فرمود:
سخن اين گروه كافر و گمراه، از نادانى و جهلشان، در حد و اندازه خودشان سرچشمه مى‌گيرد؛ به‌گونه‌اى كه موجب شگفتى و مدح و تعظيمشان از آن گشته است و نسبت به نظريات فاسدشان استبداد ورزيدند و به عقل‌هاى قاصر و كوتاهشان بسنده كردند و راه غير واجب را پيمودند تا جايى كه مقام خدا را كوچك شمردند و امر او را تحقيركردند و جايگاه پرشكوهش را خوار شمردند؛ زيرا آنان نمى‌دانند كه خداوند خود، قادر و بى‌نياز است و قدرت و غنايش را از ديگرى نگرفته است. هركس را بخواهد، نيازمند، و هركس را بخواهد بى‌نياز مى‌گرداند و هركس را بخواهد پس از قدرت، ناتوان، و پس از بى‌نيازى، نيازمند مى‌گرداند. 1
البته شيوه‌هاى ديگرى نيز وجود دارد كه موجب پيدايش غلو شده است.