25(به مفاد روايات) هر كس كه بر او اقامه حجت نشده به سبب انكارش كافر نمى‌شود. و از اينجا روشن مى‌شود كه عموم كسانى كه اهل نمازند به خدا و رسولش ايمان دارند گرچه اعتقاداتشان در مورد خدا و صفات او اختلاف دارد، مگر كسى كه منافق است و به زبان اظهار اسلام مى‌كند ولى در دل به آن كافر است، كه او مؤمن نيست. و هر كس كه اسلام را اظهار كرده و منافق نيست او به اندازه خود مؤمن است و از كسانى است كه از جهنم خارج شده گرچه به اندازه ذره‌اى ايمان در قلب دارد. و در اين گروه تمام كسانى هستند كه در صفات و قدر با وجود اختلافشان داخل‌اند... و اين اصلى است بزرگ در تعليم مردم و مخاطب قرار دادن آنان به خطاب عام به نصوصى كه همه در شنيدن آن شريك‌اند؛ همچون قرآن و حديث مشهور، گرچه در معناى آن اختلاف دارند، و خدا داناتر است، و درود خدا بر محمد و آل و اصحاب او باد.

قرآن و نهى از قتل مسلمان

يكى از مصاديق و كارهاى وهابيان كه ناشى از افكار غلوآميز آنان در تكفير است حكم به قتل مخالفان خود و اجراى آن است در حالى كه خداوند متعال در آيات بسيارى از كشتن برادر مؤمن و مسلمان كه شهادتين را بر زبان جارى ساخته نهى كرده است:

1. خداوند سبحان مى‌فرمايد:

(وَ مَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزٰاؤُهُ جَهَنَّمُ خٰالِداً فِيهٰا وَ غَضِبَ اللّٰهُ عَلَيْهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذٰاباً عَظِيماً) (نساء: 93)

و هر كس، فرد باايمانى را از روى عمد به قتل برساند، مجازاتِ او