29رسول خدا(صلى الله عليه و آله) دو سپاه بهسوى يمن فرستادند. بر يكى از آنها على بن ابىطالب و بر ديگرى خالدبنوليد را فرماندهى داده و فرمودند: «اگر شما دو گروه با هم جمع شديد، فرمانده كل هر دو گروه على بن ابىطالب است. اما اگر از هم جدا بوديد، فرماندهى يكى از آن دو گروه با على و ديگرى با خالد است». [اما چون در يمن همه در قالب يك سپاه درآمدند، فرماندهى سپاه را على[(عليه السلام)] به عهده گرفت].
سپاه اسلام در نقطهاى از يمن با قبيله بنىزيد به نبرد پرداخت و بر مشركان پيروز شد و غنايمى بهدست آورد. در اين ميان على بن ابىطالب از غنايم جنگى، جاريهاى را براى خود برداشت. بريده مىگويد: «خالد بن وليد درباره اين ماجرا نامهاى به رسولخدا(صلى الله عليه و آله) نوشت و به من داد. نزد پيامبر رفتم، نامه را تسليم ايشان كردم. يكى از ياران پيامبر نامه را براى ايشان خواند. ديدم كه آثار خشم در چهره پيامبر(صلى الله عليه و آله) ظاهر شد» بريده مىگويد: «[براى تبرئه خود گفتم] اى رسولخدا! مرا به همراه خالد فرستادى و دستور دادى از او اطاعت كنم. به فرمان خالد به چنين كارى اقدام كردهام». نبىخدا فرمود: «درباره على بدگويى مكنيد. او از من است و من از او هستم و او ولى شما پس از من است». [و دوباره اين جمله را تكرار فرمودند].
در اين شكايت نبى اكرم(صلى الله عليه و آله) خطاب به بريده، كه لب به شكايت گشوده بود، فرمود كه «آيا نمىدانى على پس از من ولى شماست؟! 1
چرا پيامبر در فرمايش خود از واژه «بعدى» استفاده كردهاست؟ گروهى مىگويند كه واژه «ولى» افزون بر معناى سرپرستى، كه لازمهاش