86قريه‌هاى ديگر را شمرد. خاكى حاصلخيز براى زراعت، به ويژه در بخش پايينى دارد؛ اما كارهاى عمرانى در آنجا اندك است. در اين قريه اماكن تاريخى زيادى وجود دارد كه به‌زودى از كنار آن عبور مى‌كنم. اين منطقه در صدر اسلام مح--ل خزاعه بوده است و حضرت رسول(ص) بر سر آبى به‌نام المُرَيْسيع با آنها جنگ كرد. عمر اموال آنها را گرفت تا در قديد فرود آمد و بعد آنها را ميان بنى‌خزاعه تقسيم كرد. 1
نام قديد در تاريخ حجاز مشهور است و امروز داراى مركز شهردارى است كه هر دو بخش آن يعنى السلمى و الحربى را تحت پوشش خود دارد. پيش از اين، جزء اول آن، تابع رابغ بود. براى آن در حد فاصل بين دو قبيله، در نزديكى چشمه‌اى به نام الظُبَيّه (مصغر ظَبيِه) شهردارى ساخته‌اند كه به امارة الظبيه معروف است، اما درست اين است كه آن را امارة قديد 2 بنامند. تقريباً 25 هزار نفر جمعيت دارد كه 15 هزار نفر آن در بخش الحربى به‌سر مى‌برند.
از اين نقطه مشرف بر سنگلاخ البكاويه به راه افتام؛ درحالى‌كه جاده وارد گردنه‌اى با سراشيبى بسيار تند شد كه دشت الغريق را شكافته و به مسير خود ادامه مى‌دهد و در حقيقت، همان مسير سيلاب اين دشت است؛ زيرا دشت يك مجموعه واحد و غيرقابل تجزيه است. در 125 كيلومترى مكه، جاده قديد به سمت راست از راه شوسه جدا مى‌شود. اين جاده، هموار و صاف و خاكى است؛ به‌طورى كه راننده مشكلى از ناحيه جاده احساس نمى‌كند؛ به جز در پستى و بلندى و ناهموارى‌هايى كه در اطراف محل رويش درختان وجود دارد. بعد از طى دو كيلومتر جاده به چندين شعبه تقسيم مى‌شود و انسان در برابر چند مسير با جهات مختلف قرار