84از اينجا (يعنى از محل ديدن بلندى لفت) راه به سمت چپ منحرف شده، از گردنه تندى بالا مى‌روم كه قبلاً جزو راه نبوده، اما در سال 1385ه.ق هنگامى كه اين جاده آسفالت مى‌شده، اين راه هم درست شده است؛ زيرا مستلزم پيمودن مسيرى كوتاه‌تر و هموارتر مى‌باشد و زمين آن هم نرم و خاكى است.
دشت قُدَيد
درحالى‌كه بلندى سنگلاخ البكاويه را طى مى‌كنم، به عقربه كيلومتر شمار نگاه كردم و ديدم كه فاصله 115 كيلومترى مكه را نشان مى‌دهد. ساعت ده صبح است. در جايى كه مشرف بر الاحزم و دشت قديد هستم، جايى كه اين دو دشت به يكديگر پيوسته و دشت بزرگ واحدى را تشكيل مى‌دهد، توقف كردم. عرض اين دشت از شمال تا جنوب به پانزده كيلومتر مى‌رسد. اين دشت از دو وادى تشكيل شده است.
وادى الاخرم
وادى نسبتاً كم اهميتى است كه از سمت شرق بين قديد در شمال و امج در جنوب گسترش پيدا كرده است. قسمت بالاى آن، مسران نام دارد كه دو وادى است كه يكى از آنها از كناره كوه القنعاء گسترده شده و اكنون آن را با كمى انحراف به سوى شمال، در سمت شرق مشاهد مى‌كنى و مِسر شمالى ناميده مى‌شود. دوم مسر اليمانى است كه از كوه عمدان امتداد مى‌يابد. مجموع اين دو وادى، مَلاقى يا مُلاقى مسر ناميده مى‌شود. بعد از اين ناحيه، آن را وادى الخريق مى‌نامند تا اينكه به دشت بزرگ قديد برسد، كه در جنوب سنگلاخ البكاويه، در شمال است.
راه الاخرم (الخريق) امروزه از 124 كيلومترى مكه عبور مى‌كند. در الاخرم جنگى بين بنى‌جُشَم، به رهبرى دريد بن الصمّه و ربيعة بن مكدم از بنى‌فراس بن