257
الرُّوَيثه 1
اولين منزلگاه كاروان‌هاى شتر بعد از المسيجيد بوده كه در كنار كوهى سرخ‌رنگ آن را مى‌يابى. بعد از حدود ده كيلومتر از وتر، جاده آسفالت وارد يك جاده فرعى در سمت راست خود شد و مسيل وادى الجى را پشت سرگذارديم. در هفده كيلومترى از المنصرف، به منزلگاهى رسيديم كه بيشتر ساختمان‌هاى آنجا به نظر مى‌رسيد از بين رفته است. اينجا در تنگه، وادى خلص بين دو كوه بود و از كوه خلص كه بر مضيق الصفراء از جنوب مشرف است، گسترده مى‌شود. و نيز بر الجى از غرب نيز مشرف است. وادى در جنوب شرقى كوه خلص و بعد به سمت شرق و بعد در حاشيه چپ وادى الجى گسترده مى‌شود.
ساكنان آنجا از فرصت وجود تنگه استفاده كرده و چاه‌هاى زيادى حفر كرده‌اند كه هنوز برخى از آنها مورد استفاده است؛ مانند: الشقماء، الممطوره و المندفنة. در اين منزلگاه، آثارى از بناهاى سنگى وجود دارد كه متروكه هستند و برخى از دكان‌هاى آن هنوز قابل اصلاح و استفاده مى‌باشد. اين منزلگاه 2 به اين علت كه در وادى خلص است، نزد جغرافيدان‌ها به خَلْص 3 معروف است.
البنانيه يا چاه غنم
در شش كيلومترى از الرويثه، در طرف شرق به چاه الغنم (البنانيه) رسيديم. اين دو اسم معروف، منزلگاهى 4 در وادى الجى است. چاهى بزرگ است و در اطراف آن، مغازه‌ها و مدرسه‌اى ابتدايى است و متعلق به الروثان، از بنى‌سالم، از حرب مى‌باشد. نام اين منزلگاه را صاحب المناسك ذكر كرده و آن را الجى ناميده