175
روز هفتم سفر(جمعه 4 صفر)
گردش در عقيق
در ساعت نه‌وسى دقيقه از منزل به راه افتادم. مسير جاده از چاه عروة بن زبير 1 عبور مى‌كرد؛ چاهى كه هنوز هم پر آب و آب گواراى آن، ضرب‌المثل است. از قصر عروه آثارى به جا مانده است.
در شرق چاه، ساختمان‌هايى كوچك و در سمت غربى آن، چاه سد عقيق بنا شده است كه جاده از روى آن عبور مى‌كند. در سمت چپ جاده، قهوه‌خانه‌اى است معروف به عروه. تمام منطقه‌اى را كه در اطراف چاه است، عروه مى‌نامند. قهوه‌خانه‌هاى آن در مدينه معروف است و محل استراحت و تفريح مردم مدينه مى‌باشد. در سمت غرب، كوه سرخ‌رنگى به نام بِِسمار قرار دارد كه همان كوه جَمَّاء تُضَارِع 2 است. دامنه جنوبى آن را كه از شدت سرخى، به سياهى مى‌زند، الغرابه مى‌گويند. چاه عروه در فاصله سه كيلومترى مسجد نبوى قرار دارد كه امروزه بخشى از شهر مدينه شمرده مى‌شود.
فرصتى براى توقف طولانى در شهر آبار على (ذوالحليفه) كه در سفر چهارم درباره آن صحبت كرديم، نبود. جاده وارد شهر كوچكى شد كه در كنار وادى