155زمين‌هايى است كه آب‌هاى سنگلاخى داراى رسوب نرم و سست به آنها سرازير مى‌شود.

مدينه دو سنگلاخ دارد كه به دو لابه مدينه مشهور است. لابه ¹ به معناى سنگلاخ سياه رنگ است. سنگلاخ شرق كه آن را سنگلاخ واقم مى‌گويند كه شمالِ مدينه را احاطه كرده و سنگلاخ غربى كه سنگلاخ (الوبرة) ناميده مى‌شود ² و از جنوب، مدينه را در برگرفته و از سمت غرب هم كوه سَلْع بر آن مشرف است كه امروزه در ميان مدينه واقع شده است. اين سه وادى بزرگ، مدينه را احاطه كرده‌اند:

1. وادى عقيق المدينه كه وادى بزرگ و حاصلخيزى است و از سمت جنوب به طرف مدينه كشيده شده و تا نزديكى جنوب مدينه، يعنى تا چاه عروه به طرف مدينه، در ناحيه جنوب امتداد دارد، كه وصف آن گذشت.

2. وادى بُطْحان كه يكى از كوچك‌ترين وادى‌هاى مدينه است، اما از اهميت بالايى برخوردار است؛ زيرا در وسط مدينه گسترش پيدا كرده و از قبله مسجد غمامه عبور كرده و بعد به عقيق، در جنوب مدينه مى‌پيوندد كه امروزه به آن ابوجيده مى‌گويند از سنگلاخ شرقى مى‌آيد و در ابتدى آن كشتزارها و نخلستان‌هاى العوالى به چشم مى‌خورد. بعد پيش از اينكه به داخل مدينه گسترده شود، از دهكده قُربان مى‌گذرد.

3. وادى قَناة ³ كه امروزه به آن وادى العاقُول مى‌گويند و وسيع‌ترين وادى مدينه است. در گذشته هرگاه سيل جارى مى‌شد، راه ورودى از سمت نجد به