17صاحب «مفردات» مى‌گويد:

زينت اصلى و راستين، آن چيزى است كه انسان را در هيچ يك از حالاتش، نه در دنيا و نه در آخرت، آلوده و ناپاك نمى‌سازد (يعنى آراستگى ظاهرى، باطنى، دنيوى، اخروى، فكرى، اخلاقى، ايمانى، عملى و بالاخره زينت حقيقى، يعنى به سوى كمال رفتن و در جهت كمال مطلق بودن در همه ابعاد وجودى).

ولى زينت، در كوتاه سخن، بر سه گونه است:

1. زينت و آرايش نفسانى، مانند علم و اعتقادات نيكو (باورهاى درست)؛

2. زينت بدنى، نيرومندى و بلندى قامت؛

3. زينت خارجى به وسيله چيزى جدا از انسان مثل مال، مقام و زيورآلات. ¹

4. آرايش

آرايش در لغت‌نامه دهخدا به معناى ذيل آمده است:

اسم مصدر آراستن، زينت، زيور، جمال و آرايش‌كردن، به معناى آراستن و جلوه‌كردن آمده است. ²

همچنين زينت را آرايش و زينت‌كردن را آرايش‌كردن، پيراستن و بزك‌كردن معنا نموده‌اند. ³