20شهرى بدون امكانات و با مردمى فقير بود و مركز وهابيت بود، سرازير گشت.
آلوسى، از مورخى به‌نام ابن بُشر نجدى چنين نقل مى‌كند:
من در آغاز كار، شاهد فقر و تنگدستى مردم درعيه بودم، ولى بعداً اين شهر در زمان سعود (نوه محمد بن سعود) به صورت شهرى ثروتمند درآمد، تا آنجا كه سلاح‌هاى مردم آن، با زر و سيم زينت يافته بود. بر اسبان اصيل و نجيب سوار مى‌شدند و جامه‌هاى فاخر در بر مى‌كردند و از تمام لوازم ثروت بهره‌مند بودند، به حدى كه زبان از شرح آن قاصر است. 1
مهاجمين وهابى با حمله به مناطق مسلمان‌نشين همچون مناطق نجد، يمن و عراق جان و مال مسلمانان آنجا را بر خود حلال مى‌دانسته و با قتل‌عام مردم اموال آنان را به عنوان غنائم جنگى به تصرف خود در مى‌آوردند. 2
پس از محمد بن سعود، پسرش عبدالعزيز بن سعود، قدرت را به‌دست گرفت. عبدالعزير نيز تحكيمِ پايه‌هاى قدرت و گسترش نفوذ سياسى خود را در حفظ و گسترش مسلك وهابيت مى‌ديد. وى جهت نيل به اهداف