11
مقدمه
بسم الله الرحمن الرحيم
الحمد لله رب العالمين و صلي الله علي سيدنا محمد و آله الطاهرين و لعنة الله علي اعدائهم اجمعين من الآن الي يوم الدين.
يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذٰا ضَرَبْتُمْ فِي سَبِيلِ اللّٰهِ فَتَبَيَّنُوا وَ لاٰ تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقىٰ إِلَيْكُمُ السَّلاٰمَ لَسْتَ مُؤْمِناً تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَيٰاةِ الدُّنْيٰا ) (نساء:94)
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! هنگامى كه در راه خدا [و براى جهاد] سفر مى‌كنيد، تحقيق كنيد و به خاطر اينكه متاع ناپايدار دنيا [و غنايمى] به دست آوريد، به كسى كه اظهار صلح و اسلام مى‌كند، نگوييد مسلمان نيستى.
در آغاز پيدايش خلافت عباسيان، آتش اختلافات مذهبى بين پيروان مذاهب مختلف اسلامى شعله‌ور شد. بدين‌ترتيب، هر گروهى براى اثبات عقايد خويش و ابطال باورهاى ديگران، توان خود را در استدلال به آيات قرآنى و سنت صحيح به كار گرفت. ازاين‌رو نوشته‌هاى زيادى درباره مسائل اعتقادى و فقهى گرد آمد و هريك از مذاهب، در نقد و ايراد آراى يكديگر، كتاب‌هاى بى‌شمارى تأليف كردند.
در اين ميان، شيعه اماميه نيز به ميدان اين گفت‌وگوهاى آتشين وارد شد