55او مى‌گويد:
اعلم ايّها المؤمن! انّ المنكر للتوسل و التشفع من الأنبياء و الاولياء من عباد الله الصالحين و الاستغاثة بهم، انّما اتاه الإنكار من اعتقاده انّ الميت اذا مات صار تراباً لايسمع و لايرى و ليس له حياة برزخية فى قبره، و لوكان معتقداً انّ سائر اهل القبور احياء حياة برزخية يعقلون، و يسمعون و يرون، و يتزاورون، و انّ اعمال الأحياء تعرض عليهم، لما وسعه الإنكار. 1
بدان اى مؤمن! اينكه منكر توسل و درخواست شفاعت از انبيا و اوليا از بنده‌هاى صالح خدا و استغاثه به آنان، علت انكارش اعتقاد به اين است كه مرده هنگامى كه از دنيا رحلت كرد خاك شده و چيزى نمى‌شنود و نمى‌بيند و داراى حيات برزخى در قبرش نيست، و اگر معتقد مى‌شد كه تمام اهل قبور زنده بوده و داراى حيات برزخى هستند، شعور داشته و مى‌شنوند و مى‌بينند و به زيارت يكديگر مى‌روند، و اينكه اعمال زنده‌ها بر آنان عرضه مى‌شود هرگز نمى‌توانست چنين انكارى داشته باشد.
27. احمد بن داود بن جرجيس (م1367ه .ق)
او كه صوفى و از علماى عراق بوده رساله‌هايى را تأليف كرده 2 كه از جمله آنها رساله‌اى با عنوان «المواهب الرحمانية فى الردّ عليالوهابية» است.