25مسلمانان هر چه كه پيامبران و اوليا را تعظيم كنند ولى درباره آنان آنچه را درباره جناب حق تبارك و تعالى معتقدند از خلق حقيقى تام، معتقد نمى‌باشند، بلكه معتقد به وجاهت داشتن نزد خداوند در امر جزئى هستند و آن را به اوليا از باب مجاز نسبت مى‌دهند و معتقدند كه اصل و فعل براى خداى سبحان است.
و نيز مى‌گويد:
وامّا النصّ النجدى بمنع النذر مطلقاً للأكابر، فمن افترائه على كتب الشريعة و جهله المركب. 1
اما نص نجدى ]محمد بن عبدالوهاب[ به منع نذر به طور مطلق براى بزرگان، اين از اتهامات او بر كتاب‌هاى شريعت و جهل مركب او به حساب مى‌آيد.
او دو كتاب در ردّ محمد بن عبدالوهاب و دعوت او تأليف كرده است، كه اولين كتاب او با عنوان «السيف الباتر لعنق المنكر على الأكابر» است، 2 و بعد از آن كتاب ديگرى را با عنوان «مصباح الأنام و جلاء الظلام فى ردّ شبه البدعى النجدى التى اضلّ بها العوام»، تأليف كرده است. اين كتاب در هفده فصل تدوين شده و در هر فصلى ردّى بر دعوت محمد بن عبدالوهاب و تقرير مباحث مخالف با اوست، او در آن كتاب در صدد تقرير جواز استغاثه به ارواح اوليا و بناى بر قبور اوليا و مزارات صالحان برآمده است.
او درباره محمد بن عبدالوهاب مى‌گويد: