36است؟»
امام مهربان و بخشنده، درحالى‌كه تبسمى زيبا چهرۀ ملكوتى‌اش را زينت داده بود، فرمود: «خدا توبه‌ات را مى‌پذيرد و تو را مى‌آمرزد».
اتمام حجت و نفرين سپاه كوفه
همهمۀ سپاهيان ياغى اموى تمامى صحرا را پر كرده بود. امام قصد داشت بار ديگر با آنان سخن گويد تا شايد كسى هدايت شود و از گمراهى و ضلالت نجات يابد. اما بى‌اعتنايى و هلهلۀ سپاه، اجازۀ سخن را از حجت خدا گرفت. ازاين‌رو امام به آنها برتافت و فرمود:
وَيْلَكُمْ مَا عَلَيْكُمْ أَنْ تُنْصِتُوا إِلَىَّ فَتَسْمَعُوا قَوْلِى وَ إِنَّمَا أَدْعُوكُمْ إِلَى سَبِيلِ الرَّشَادِ فَمَنْ أَطَاعَنِى كَانَ مِنَ المُرْشَدِينَ وَ مَنْ عَصَانِى كَانَ مِنَ المُهْلَكِينَ وَ كُلُّكُمْ عَاصٍ لِأَمْرِى غَيْرُ مُسْتَمِعٍ قَوْلِى فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُكُمْ مِنَ الحَرَامِ وَ طُبِعَ عَلَى قُلُوبِكُمْ وَيْلَكُمْ أَ لَا تُنْصِتُونَ! أَ لَا تَسْمَعُونَ؟! 1
واى بر شما! چه مى‌شود كه آرام نمى‌گيريد تا سخن مرا بشنويد؟! من شما را به راه راست مى‌خوانم. هركس سخن مرا بشنود و اطاعت كند، از جمله هدايت‌شدگان است و