18با آرام شدن اوضاع، بندگان صالح خدا به نيايش و سخنانِ امامِ هدايت خود، گوش فرادادند:

بر خداوند تبارك و تعالى بهترين ثنا را مى‌فرستم و او را در خوشى و ناخوشى مى‌ستايم. پروردگارا تو را ستايش مى‌كنم كه ما را به پيامبرى كرامت بخشيدى و به ما قرآن آموختى و علم دين را ارزانى داشتى و براى ما گوش و چشم و دل آفريدى. خداوندا ما را از سپاسگزاران خود قرار ده.

من يارانى بهتر از ياران خود نمى‌دانم و خاندانى نيكوتر و مصرتر بر صلۀ رحم از خاندان خود نمى‌شناسم. خداوند به همۀ شما از سوى من پاداش نيك عنايت فرمايد. همانا گمان من اين است كه فردا روز رويارويى ما با اين جماعت است. من به همه اجازه دادم و همگان با رضا و خشنودى من برويد و حقى از من بر شما نخواهد بود. اينك شب شما را فرا گرفته است؛ آن را مركب خود سازيد و برويد و هر يك از شما دست يكى از افراد خاندان مرا بگيرد و در اين سرزمين، در روستاها و شهرها پراكنده شويد تا خداوند گشايشى رساند. اين قوم فقط در جست‌وجوى من هستند و اگر بر من دست يابند، از جست‌وجوى ديگران دست برمى‌دارند. ¹

سخنان امام جان‌هاى اهالى عشق را گداخت. آنهايى كه